لنگ و پاچهلغتنامه دهخدالنگ و پاچه . [ ل ِ گ ُ چ َ / چ ِ ] (ترکیب عطفی ،اِ مرکب ) از اتباع . قسمت پایین تنه ٔ مردم خاصه رانهاو ساقها از سوی اِنسی . و رجوع به لنگ و پاچه شود.
