لوافحلغتنامه دهخدالوافح . [ل َ ف ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ لافحة و لافح . (اقرب الموارد). زنندگان به شمشیر و سوزندگان : عقل داند که مسبب همه قادری است که ... و قاهری که مصابیح سما شعله ٔ از لوافح نقمت او. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 437).
