لوذانلغتنامه دهخدالوذان . [ ل َ ] (ع اِ) کرانه ٔ چیزی . || (اِخ ) موضعی است . (منتهی الارب ). جایگاهی است در شعر راعی : قلیلاً کلا و لا بلوذان اما حلللت بالکراکر.(از معجم البلدان ).
