لورکند

لورکند. [ ک َ ] (اِ مرکب ) پشته و زمینی را گویند که آن را سیلاب کنده باشد، چه لور به معنی سیلاب هم آمده است و در فرهنگ سروری این لغت به معنی آب آمده است . (برهان ). مغاک که از سیل بر زمین پیدا میشود. (غیاث ). سیلاب کند :
ز ری تا دهستان و خوارزم و جند
نوندی نبینی بجز لورکند.

نظامی .

در هر یکی از این عدد شصت روشن است
آنها که تعبیه است در این تیره لورکند.

عمید لوبکی .