لوع

لوع . [ ل َ ] (ع مص ) لَوعَة. سوختن دوستی دل کسی را و بیمار ساختن . (منتهی الارب ). اندوه و محبت عشق دل را بسوختن . (زوزنی ) (تاج المصادر). || سوزش عشق . (منتخب اللغات ). || بددل گردیدن . || حریص و بدخوی گشتن . || برگردانیدن آفتاب گونه ٔ چیزی را. (منتهی الارب ).