لیکومد

لیکومد. [ ک ُ م ِ ] (اِخ ) از مردم ردس که بعهد داریوش سوم از جانب ایرانیان پس از تسخیر شهر نامی می می لن واقع در جزیره ٔ لس بس به فرماندهی آنجا گمارده شد. (ایران باستان ج 2 ص 1281).