مئارلغتنامه دهخدامئار. [ م ِ ] (ع مص ) ممأرة. دشمنی کردن و تباهی انداختن و فتنه انگیختن میان مردم . || فخر کردن . || برابری نمودن با کسی در کاری . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
