مائرلغتنامه دهخدامائر.[ ءِ ] (ع ص ) خواربارآور. ج ، میار، میارة. (از اقرب الموارد). || سهم مائر؛ تیر سبک درگذرنده و درآینده در اجسام . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).