ماتمدیده

ماتمدیده . [ ت َ دی دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) ملول و غمگین . || عزادار. (ناظم الاطباء). ماتمی . (آنندراج ) :
از آن چون زلف ماتمدیدگان ژولیده زنجیرم
که چون برگ خزان دیده ست زور دست تدبیرم .

صائب (از آنندراج ).