مادردار
لغت‌نامه دهخدا
مادردار. [ دَ ] (نف مرکب ) آنکه دارای مادر است . آنکه در دامان مادر پرورش یافته .
- پدرمادردار ؛ آنکه دارای اصل و نسب است . کسی که از خاندان مشهور و اصیلی باشد.
|| آنکه از مادر خود نگاهداری کند. کسی که هزینه ٔ زندگی مادر را بعهده دارد. رجوع به ماده ٔ بعد شود.
- پدرمادردار ؛ آنکه دارای اصل و نسب است . کسی که از خاندان مشهور و اصیلی باشد.
|| آنکه از مادر خود نگاهداری کند. کسی که هزینه ٔ زندگی مادر را بعهده دارد. رجوع به ماده ٔ بعد شود.
