مارزده

مارزده . [ زَ دَ / دِ ](ن . مف . مرکب ) مارگزیده . سلیم . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کسی که مار وی را گزیده باشد :
مهره ٔ مار بهر مارزده ست
به کسی کز گزند رست مده .

خاقانی (دیوان چ سجادی ص 800).