مارسیرت

مارسیرت . [ سی رَ ] (ص مرکب ) که خوی و سیرت مار دارد. موذی :
این خیره کشی است مارسیرت
و آن زیربریست موش دندان .

خاقانی .

این مارسیرتان بره آیند وقت مرگ
آید بلی بره چو سرآید زمان مار.

ابن یمین .