مارفسای

مارفسای . [ ف َ ] (نف مرکب ) مارفسا. مارفساینده . مارافسا. مارافسای . مارفسان . که مار را افسون کند :
مارفسای ارچه فسونگر بود
رنجه شود روزی از مار خویش .

ناصرخسرو.

تب کرده کژدمی و چو مارش گزیده سخت
سستی بدست مارفسای اندر آمده .

خاقانی .

رجوع به مارافسا شود.