مازنی

مازنی . [ زِ ] (اِخ ) اسم نحویی است منسوب به سوی مازن که قبیله ای است از تمیم . (غیاث ) (آنندراج ). بکربن محمدبن حبیب از بنی مازن بن شیبان معاصر واثق خلیفه و کتاب مایلحن فیه العامة و کتاب الالف و اللام و کتاب التصریف و کتاب العروض و کتاب القوافی و کتاب الدیباج از تألیفات اوست . (از الفهرست ابن الندیم ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). از اعاظم علمای امامیه معدود و در سلک اجلای نحات منظوم است و از علمای مائه ثالثه و در زمره ٔ معاصرین الواثق باﷲ شمرده می شود. مازنی به سال 249 و یا 248 و بروایتی 236 در بصره درگذشت . (از نامه ٔ دانشوران ج 2 ص 634). و رجوع به همین مأخذ و ریحانة الادب ج 3 ص 426 و روضات الجنات ص 133 شود.