ماشأا

ماشأا. [ ئَل ْ لاه ](ع اِ مرکب ) کلمه ٔ فعل مأخوذ از تازی یعنی هرچه خدا بخواهد. (ناظم الاطباء). || (صوت مرکب ) مخفف «ماشأاﷲ کان مالم یشاء لم یکن » است . چون کسی یا چیزی در حسن و زیبایی و خوبی کسی را شگفت آید ماشأاﷲ گوید و آن را چون تعویذی شمارند که آن چیز را از چشم بد بیننده و شگفت آرنده مصون دارد. جمله را گاه دیدن چیزی سخت نیک گویند دفع چشم زخم را. بنام ایزد. بنامیزد. تبارک اﷲ. تعالی اﷲ. چشم بد دور. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا). خدا شما را از چشم بد نگاه دارد. (ناظم الاطباء). || بارک اﷲ و مرحبا و آفرین و خوب شد. (ناظم الاطباء). چه خوب است . چه بسیار نیکوست . وه وه . به به . وخ وخ . بخ بخ . احسنت . آفرین . زهی . زه . زهازه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || گاهی عکس معنی قبل را اراده کنند یعنی چه بسیار بد است . (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || خوش و با جرأت باش نیز استعمال گردد. (ناظم الاطباء).