ماشلالغتنامه دهخداماشلا. [ ش َ ] (اِخ ) نام زنی بود که بر بالین عذرا آمد پنداشت مرده است . (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 19) : زنی مر تن شاه را بد بلازن بدکنش نام او ماشلا.عنصری (لغت فرس ایضاً).