ماصان
لغت‌نامه دهخدا
ماصان . [ ماص صا ] (ع ص ) لئیم و گویند ویلی علی ماصان بن ماصان و ماصانة بن ماصانة؛ ای لئیم بن لئیم و اصل «ماصان » مَصّان بوده و الف برای مبالغه افزوده شده است .(از اقرب الموارد). در شتم مرد گویند: ویلی علی ماصان بن ماصان و در شتم زن : ویلی علی ماصانةبن ماصانة؛ یعنی بلا و عذاب من بر وی باد. (ناظم الاطباء). ویلی علی ماصان بن ماصان ؛ یعنی بلا و عذاب من بر وی باد و کذا ویلی علی ماصانةبن ماصانة بالتاء. (منتهی الارب ).
