ماصدق

ماصدق . [ ص َ دَ ] (ع اِ مرکب ) در اصل ماصدق علیه بود یعنی آنچه صادق شد بر آن . در محاوره به معنی مضمون و معنی مستعمل . (غیاث ) (آنندراج ). کلمه ٔ فعل مأخوذ از تازی ، هرچیزی که بیان شود و ثابت و محقق گردد و در محاورات بیشتر به معنی مضمون و معنی استعمال می شود. (ناظم الاطباء). و رجوع به «ما» معنی دوم شود.