مال گذارلغتنامه دهخدامال گذار. [ گ ُ ] (نف مرکب ) کسی که مال تحصیل اراضی در سر کار ادا نماید. (آنندراج ). و رجوع به مال گزار شود. || ملاک وآنکه ملک خود را در تحت حکومت نگاهدارد. (ناظم الاطباء). || مستأجر و رعیت . (ناظم الاطباء).
