مامطیر

مامطیر. [ م َ ] (اِخ ) شهرکی است [ از دیلمان به ناحیت طبرستان ] با آبهای روان و ازوی حصیری خیزد سطبر و سخت نیکو که آن به تابستان به کار دارند. (حدودالعالم چ دانشگاه ص 145). در قرن دهم هجری بارفروش (بابل ) در محل سابق مامطیر بنا شد. (ترجمه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 71). شهری به مازندران . بارفروش .بار فروش ده . بابل . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). ورجوع به مازندران در همین لغت نامه و استرآباد رابینو و تاریخ طبرستان تألیف ابن اسفندیار ج 1 ص 73 شود.