مانو

مانو. (اِخ ) هندیان نوع بشر را زاده ٔ وجودی مقدس می شمارند و آن وجود را مانو می خوانند و معتقدند که مجموعه ٔ قوانین ایشان موسوم به «مانوادار مازاستر» از آثار اوست . مجموعه ٔ قوانین مانو در زبان سانسکریت منظوم است . (از اعلام تمدن قدیم فوستل دوکولانژ، ترجمه ٔ نصراﷲ فلسفی ). در اساطیر هندی پسر «براهما» و پدر نوع بشر شمرده شده است . (از قاموس الاعلام ترکی ).