ماهوی
لغت‌نامه دهخدا
ماهوی . [ هَُ وی ] (ع ص نسبی ) در لغت به معنی امر مربوط به اساس و ریشه و ذات هرچیز و هرکار را گویند مثلاً بحث ماهوی یعنی بحث مربوط به اصل کار نه فروع آن . (ترمینولوژی حقوق تألیف جعفری لنگرودی ).
- دادگاه ماهوی ؛ (اصطلاح حقوقی ) در مقابل فرجام (دیوان کشور) به کار رفته است و شامل مرحله ٔ نخستین و پژوهش می باشد. (ترمینولوژی حقوق ، تألیف جعفری لنگرودی ). و رجوع به ماهیت شود.
- رسیدگی ماهوی ؛ در مقابل رسیدگی فرجامی به کار رود و شامل رسیدگیهای دادگاه نخستین و پژوهش است .
- || قسمتی از رسیدگی دادگاههای ماهوی که موجب فصل خصومت بطور مستقیم (کلاً یا بعضاً) می باشد. (ترمینولوژی حقوق ، تألیف جعفری لنگرودی ).
- دادگاه ماهوی ؛ (اصطلاح حقوقی ) در مقابل فرجام (دیوان کشور) به کار رفته است و شامل مرحله ٔ نخستین و پژوهش می باشد. (ترمینولوژی حقوق ، تألیف جعفری لنگرودی ). و رجوع به ماهیت شود.
- رسیدگی ماهوی ؛ در مقابل رسیدگی فرجامی به کار رود و شامل رسیدگیهای دادگاه نخستین و پژوهش است .
- || قسمتی از رسیدگی دادگاههای ماهوی که موجب فصل خصومت بطور مستقیم (کلاً یا بعضاً) می باشد. (ترمینولوژی حقوق ، تألیف جعفری لنگرودی ).
