ماه روزه

ماه روزه . [ هَِ زَ / زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) به معنی رمضان است . (انجمن آرا) (آنندراج ). رمضان . ماه صیام . شهر الصبر. شهراﷲ المبارک . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : ماه روزه درآمد و امیر روزه گرفت به کوشک نو. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 532). و ماه روزه درآمد روزه بگرفتند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 45).
ز ماه روزه به ماه من اندر آمد تاب
برفتش آتش رخسار تابناک به آب .

مختاری (از انجمن آرا)

- عید ماه روزه ؛ عید فطر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- امثال :
همین دو سه روزه تا عید ماه روزه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به روزه و رمضان شود.