ماه منظر

ماه منظر. [ م َ ظَ ] (ص مرکب ) ماهرو. ماه چهر. ماه چهره . ماه دیدار :
پریچهره بتی عیار و دلبر
نگاری سروقد و ماه منظر.

دقیقی .

نکرد یاد من و یادگار داد مرا
خیال آن صنم ماه منظر آتش و آب .

مسعودسعد.

با روی تو به لاله و ماهم نیاز نیست
زانم چنین که لاله رخ و ماه منظری .

ادیب صابر.

و پسری ماه منظر، خورشیدپیکر، چون دُرّ یتیم از وی یتیم ماند. (سندبادنامه ص 149). کنیزکان ماه منظر و دختران زهره نظررا دید به یمین و یسار تخت ایستاده ... (مرزبان نامه ص 248). و رجوع به ماه چهر و ماه دیدار شود. || و گاه صفت روی باشد :
ای روی ماه منظر تو نوبهار حسن
خال و خط تو مرکز حسن و مدار حسن .

حافظ.