مأطوملغتنامه دهخدامأطوم . [ م َءْ ] (ع ص ) مبتلا به بیماری اطام که بستگی بول و شکم از بیماری باشد: بعیر مأطوم و رجل مأطوم . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد).
