مباثةلغتنامه دهخدامباثة. [ م ُ باث ْ ث َ ] (ع مص ) با کسی راز خویش بگفتن . (المصادر زوزنی ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). با کسی راز خویش آشکار کردن . (تاج المصادر بیهقی ).
