مباخس

مباخس . [ م َ خ ِ ] (ع اِ) اراضی دیم . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و مأها [ ماء یارکث ] لیس من ماء سغد انّما هی عیون و المباخس بها کثرة. (صورة الاقالیم اصطخری ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و زروع اهل السرخس مباخس است . (از معجم البلدان ، ذیل کلمه ٔ سرخس ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به بخس شود.