مباذاءةلغتنامه دهخدامباذاءة. [ م ُ ذَ ءَ ] (ع مص ) با یکدیگر فحش گفتن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ) (ناظم الاطباء). بد زبانی با یکدیگر کردن . مفاحشه . با یکدیگر فحش گفتن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
