مبارا
لغتنامه دهخدا
مبارا. [ م ُ ] (از ع ، اِمص ) در اصل مبارات بود،به معنی بیزاری زوجین از یکدیگر. (غیاث ) (آنندراج ).مخفف مباراة عربی . (فرهنگ فارسی معین ) :
گر دم خلع و مبارا میرود
بد مبین ذکر بخارا میرود.
و رجوع به مبارات و مباراة شود.
گر دم خلع و مبارا میرود
بد مبین ذکر بخارا میرود.
مولوی .
و رجوع به مبارات و مباراة شود.