مبارکشاه

مبارکشاه . [م ُ رَ ] (اِخ ) محمدبن منصوربن سعیدبن ابوالفرج ، ملقب به مبارکشاه مشهور به فخر مدبر. از نویسندگان معروف اوایل قرن هفتم هَ . ق . است . نیای او ابوالفرج خازن بنابر آنچه مبارکشاه خود گفته در خدمت سلطان ابراهیم بن مسعود غزنوی (451 - 492 هَ . ق .) مقام و مرتبه ٔخاص و در امور مختلف تصرف داشته ؛ و مبارکشاه مدعی است که ابومسلم خراسانی از اسلاف وی بوده است . ذکر این نکته لازم است که نباید این مبارکشاه غوری معروف به فخر مدبر را با فخرالدین مبارکشاه بن حسین مرورودی اشتباه کرد. از فخر مدبر، یعنی مبارکشاه غوری اثرهای زیرین در دست است : 1- بحرالانساب که مبارکشاه آن را بنام سلطان معزالدین محمدبن سام فراهم آورده است . 2- آداب الملوک و کفایةالمملوک . 3- آداب الحرب و الشجاعة که مبارکشاه آن را بنام شمس الدین التتمش مذکور نوشته .(از تاریخ ادبیات دکتر صفا ج 3 ص 1167. الی 1170).