مبارکی
لغت‌نامه دهخدا
مبارکی . [ م ُ رَ ] (حامص ) برکت و تهنیت و میمنت وسعادت و خوشبختی و پاکی و طهارت و تقدس . (ناظم الاطباء). میمنت . فرخی . فرخندگی . خجستگی . نیک اختری : امیر گفت بسم اﷲ بشادی و مبارکی خرامید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 283). بزیر تخت آمد تا به مبارکی خلعت امیرالمؤمنین بپوشد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 378).
از پس هر مبارکی شومی است
وز پی هر محرمی صفر است .
سر خدمت تو دارم بخرم بلطف و مفروش
که چو بنده کمتر افتد به مبارکی غلامی .
از پس هر مبارکی شومی است
وز پی هر محرمی صفر است .
خاقانی .
سر خدمت تو دارم بخرم بلطف و مفروش
که چو بنده کمتر افتد به مبارکی غلامی .
حافظ.
