مبارک داشتنلغتنامه دهخدامبارک داشتن . [ م ُ رَ ت َ ] (مص مرکب ) پسندیدن . دوست داشتن : ایشان آنجا بدان سبب ماند که زمین داور را مبارک داشتی . (تاریخ بیهقی ).
