مباطشة
لغتنامه دهخدا
مباطشة. [ م ُ طَ ش َ ] (ع مص ) با یکدیگر حمله آوردن و گرفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یکدیگر را فراگرفتن . (تاج المصادر بیهقی ). مباطشه . بمعنی بَطش . است . (لسان العرب ). سخت به یکدیگر حمله آوردن و گرفتن یکدیگر را. (تاج العروس ).
