مبالطة

مبالطة. [ م ُ ل َ طَ ] (ع مص ) عیب کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || ترک کردن کسی را و از او گریختن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد). || کوشش کردن در شناوری . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || به شمشیر زدن یکدیگر را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || مجادله . (تاج المصادربیهقی ). || فرود آمدن کسی را در جنگ . (ازمنتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).