مباهجة

مباهجة. [ م ُ هََ ج َ ] (ع مص ) نبرد کردن کسی را در خوبی ونیکویی و مفاخرت نمودن . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).