مبتوتهلغتنامه دهخدامبتوته . [ م َ ت َ ] (ع ص ) زن طلاق بائن یافته . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). زن ِ به طلاق ِ بائن کرده . زنی که او را طلاق داده اند.و رجوع به طلاق شود. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
