مبدان

مبدان . [ م ِ ] (ع ص ) ستوری که به اندک علف فربه شود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || رجل مبدان مبطان ؛ سمین ضخم البطن . (اقرب الموارد).