مبنجلغتنامه دهخدامبنج . [ م ُ ب َن ْ ن ِ ] (ع ص ) کبک آوازکننده . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || آن که بنگ خوراند کسی را در طعام . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).