مبهلة

مبهلة. [ م ُ هََ ل َ ] (ع ص ) ناقه ٔ بی مهارو بی نشان گذاشته تا هر جا که خواهد بچرد. (از منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد). ناقه ٔ مبهلة؛ ماده شتر بی مهار و بی نشان که هر جا خواهد بچرد. ج ، مباهل . (ناظم الاطباء). آن که ناقه را بی شبان یا بی پستان بند یابی مهار گذارد تا بچرد هر جا که خواهد. (آنندراج ).