مبکار

مبکار. [ م ِ ] (ع ص ) خرمابن زودرس . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). خرمای بگاه رس . ج ، مباکیر. (مهذب الاسماء). || ارض مبکار؛ زمین زودرویاننده ٔ گیاه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، مباکیر. (از اقرب الموارد).