مبکعلغتنامه دهخدامبکع. [ م ُ ب َک ْ ک ِ ] (ع ص ) پاره پاره کننده . (آنندراج ). قطعه قطعه کننده . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). || نیک برنده . (آنندراج ). و رجوع به تبکیع شود.
