مبیئةلغتنامه دهخدامبیئة. [ م ُ ءَ ] (ع ص ) (از «ب وء») شدید. (محیط المحیط). حاجت مبیئة، حاجت سخت . (منتهی الارب ). سخت وشدید. || مشکل و دشوار. (ناظم الاطباء).