متأبق
لغت‌نامه دهخدا
متأبق . [ م ُ ت َ ءَب ْ ب ِ ] (ع ص ) پنهان گشته . (آنندراج ). پوشیده و نهفته و پنهان . (ناظم الاطباء). || بند گشته . (آنندراج ). محبوس .(ناظم الاطباء). || کنار گیرنده . و توبه کننده از گناه . (آنندراج ). کنار گیرنده و پرهیزگار. (ناظم الاطباء). || انکار کننده ٔ چیزی . (آنندراج ). منکر. (ناظم الاطباء). و رجوع به تأبق شود.
