متأکرلغتنامه دهخدامتأکر. [ م ُ ت َ ءَک ْ ک ِ ] (ع ص ) آن که اکره کند و اکره گوی را گویند. (آنندراج ). گود کننده جهت غرس درخت . (ناظم الاطباء). و رجوع به تأکر شود.
