متبرجلغتنامه دهخدامتبرج . [ م ُ ت َ ب َرْ رِ ](ع ص ) خودنما و خودآرا. (آنندراج ). زینت کرده در لباس . (ناظم الاطباء). || نازنین و لطیف و ظریف . (ناظم الاطباء). رجوع به تبرج و ماده ٔ بعد شود.
