ترجمه مقاله

متبرکه

لغت‌نامه دهخدا

متبرکه . [ م ُ ت َ ب َرْ رِ ک َ / ک ِ ] (ع ص ) مأخوذ از تازی ، مقدس . (ناظم الاطباء). از «متبرکة» عربی . ج ، متبرکات . مقدس . محترم : به روضه ٔ متبرکه ٔ شاه چراغ رفته . (مجمل التواریخ گلستانه ).
- اماکن متبرکه ؛ جاهای مقدس مانند خانه ٔ خدا و مقابر انبیاء و اولیاء. (ناظم الاطباء).
- ایام متبرکه ؛ روزهای میمون و خجسته مانند روز تولد پیغامبر و امامان و روز مبعث .
ترجمه مقاله