متبین
لغتنامه دهخدا
متبین . [ م ُ ت َ ب َی ْ ی ِ ] (ع ص ) پیدا و آشکار کننده . (آنندراج ). هر آنچه روشن و واضح کند و آشکارا سازد. || شرح داده شده و بیان کرده شده و مشروح . (ناظم الاطباء). || پیدا و آشکار. (آنندراج ). هویدا و ظاهر. (ناظم الاطباء). و رجوع به تبین شود.
