متتیع

متتیع. [ م ُ ت َ ت َی ْ ی ِ ] (ع ص ) آن که در روی درافتد در بدی . (آنندراج ) (از منتهی الارب ).کسی که بر روی افتد و سرنگون شود در شر و بدی . (ناظم الاطباء) || ستیزه و خودرای . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). و رجوع به تتیع و متتایع شود.