متثول

متثول . [ م ُ ت َ ث َوْ وِ ] (ع ص ) فروگیرنده به دشنام و به قهر و زدن . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آن که مجروح می کند کسی را به واسطه ٔ زدن . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || آن که اندوخته می کند بهترین چیزها را. || رسوا و بدنام و گستاخ و بی ادب . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). || زنبوران عسل گردآمده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تثول شود.