متجاورلغتنامه دهخدامتجاور. [ م ُ ت َ وِ ] (ع ص ) همسایگی کننده با هم . (آنندراج ). هم جوار و نزدیک شونده . (ناظم الاطباء). || با یکدیگر سخن گوینده . (آنندراج ). و رجوع به تجاور شود.
